Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012


 Τα Αρνάκια του Bridge σας εύχονται ΟΛΟΨΥΧΑ, ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ και ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ!!!

Θαυμάστε μας στο παρκάτω video!!!
http://www.youtube.com/watch?v=GzxkNRvujiw

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

1o ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟ & ΦΙΛΟΖΩΙΚΟ ΤΟΥΡΝΟΥΑ!!!


"Τα Αρνάκια Του Bridge" διοργανώνουν το 1ο τους Φιλανθρωπικό και Φιλοζωικό Τουρνουά (4ης βαθμίδας). Η συμμετοχή θα είναι 8 Ευρώ και τα έσοδα θα διατεθούν σε δύο σκοπούς:

στην Πανελλήνια Ένωση Σπάνιων Παθήσεων & στον Ζωοφιλικό Σύλλογο Περάματος!!!
Ορίσαμε τον χώρο (Καποδιστρίου 17 - Φιλοθέη - εντευκτήρια ΟΠΑΦ), ορίσαμε και τις ώρες ( 1-6 στις 16:00 και 1-9 / open στις 19:30) και πλέον σας περιμένουμε να γνωριστούμε, να παίξουμε, να διασκεδάσουμε και ταυτόχρονα να βοηθήσουμε αυτούς που μας χρειάζονται!!!

ΟΙ ΝΕΕΣ ΜΑΣ ΑΦΙΣΕΣ:





Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

ΤΑ ΕΠΑΘΛΑ ΤΩΝ ΝΙΚΗΤΩΝ!!!


Με μεγάλη μας χαρά σας παρουσιάζουμε τα έπαθλα μας…όχι όλα, γιατί τα αρνάκια, σας έχουν πολλές εκπλήξεις…!!!

Χειροποίητα στεφάνια, αττικού τύπου, για όλους όσους θα μας τιμήσουν με την παρουσία τους, αλλά και θα καταφέρουν να αγγίξουν την πρωτιά!!!

Ο καλλιτέχνης μας, γνωστός για τις δημιουργίες του, επέλεξε να δημιουργήσει τον συγκεκριμένο τύπο στεφανιών, καθώς στην Αρχαία Αθήνα αντιπροσώπευαν δώρα ως δείγματα ευχαριστίας. Τα ίδιο λοιπόν θα κάνουμε και εμείς τα αρνάκια στους νικητές μας στις 16 Δεκεμβρίου ως ένδειξη ευχαριστίας για την παρουσία τους στο 1ο τουρνουά μας.

Με εκτίμηση
Το αρνάκι
Φασόη Δέσποινα-Χριστίνα


Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

ΤΟ ΤΟΥΡΝΟΥ-ΑΡΝΟ-ΠΟΙΗΜΑ ΜΑΣ


Περήφαν' είμαστε πολύ γι αυτό το τουρνουά μας
το πρώτο φιλανθρωπικό π' οργάνωσαν τ' αρνιά μας.
Το μπρίτζ όσοι αγάπησαν σ' αυτό θα λάβουν μέρος
και ασθενείς κι αδέσποτα θα ωφεληθούν στο τέλος.

Θα μαζευτούμε Κυριακή, Δεκέμβρη δεκαέξι
θα δώσουμε 8 ευρώ, θ' αρχίσουμε στις έξι
Είτε μεγάλα είτε μικρά, θα είναι εκεί τ' αρνάκια
θα χει παιχνίδι και κρασι, θα χει και μεζεδάκια.

Γι αυτό πολύ μη σκέφτεστε να πείτε "είμαι μέσα"
κι ευχαριστούμε όσους 'ρθουν απ την καρδιά μας μέσα.
Στις μέρες που ακολουθούν αυτές των Χριστουγέννων
ας γίνει το παιχνίδι μας και προσφορά επιπλέον.


Το αρνί Πηνελόπη Κινδερλή

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

1ο ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟ & ΦΙΛΟΖΩΙΚΟ ΤΟΥΡΝΟΥΑ

Τα Αρνάκια Του Bridge σας υποσχέθηκαν κάτι ωραίο και έκαναν τα πάντα για να το πετύχουν!!! 

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΛΟΙΠΟΝ...

Υ.Γ. Για να ενημερώσουμε περισσότερο κόσμο σας περιμένουμε στην νέα ομάδα που φτιάξαμε στο facebook και περιμένουμε να μας βοηθήσετε κοινοποιώντας είτε την ομάδα είτε την εκδήλωση μας. Σας ευχαριστούμε.


http://www.facebook.com/groups/503158626369525/

ΟΙ 2 ΑΦΙΣΕΣ ΜΑΣ




Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012

Πήγα σε μάγισσες σε χαρτορίχτρες ….. να δω τελικά τι είμαι; ΚΑΠΗ, αργόσχολη ή χαρτοπαίχτρα;




Ένα χρόνο τώρα ασχολούμαι κάπως πιό φανατικά με αυτό το παιχνίδι; άθλημα; Hobby; ή όπως αλλιώς θέλετε να το αποκαλέσουμε και πραγματικά αναφέροντάς το είτε στον οικογενειακό είτε στον φιλικό κύκλο μου έχω αντιμετωπίσει ουκ ολίγες αντιδράσεις δυστυχώς σπανίως θετικές και φαντάζομαι ότι δεν είμαι η μόνη….
Αυτό ομολογουμένως με έχει ξαφνιάσει και έχω βαρεθεί να εξηγώ η μάλλον τον τελευταίο καιρό να απολογούμαι για αυτό που κάνω και ασυνείδητα να προσπαθώ να μην το πολύ - αναφέρω και ως αποτέλεσμα αυτού να μην το πολύ – διαφημίζω. Και αν δεν το διαφημίσουμε εμείς τότε ποιος θα το κάνει;

Ας το αναλύσουμε όμως λίγο περισσότερο.
Βρίσκομαι ας πούμε σε μία παρέα και εν τη ρύμη του λόγου αναφέρω ότι «δεν θα μπορέσω την Κυριακή να πάμε για καφέ γιατί έχω bridge!!!» Εδώ κολλάει το «καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς»
Αντιδράσεις:

Α. «αααα γι αυτό μυρίζεις ναφθαλίνη!!! Ε! με τόσα ΚΑΠΗ που συναναστρέφεσαι σε λίγο θα παίρνεις χάπια για την πίεση, την καρδιά και τον προστάτη(!) και για την ακράτεια Tena! Τα καλύτερα!!!»
Και εκεί αρχίζει ο δικός μου αγώνας να εξηγήσω ότι δεν αντιμετωπίζω κάποιο ψυχολογικό θέμα το οποίο με οδηγεί στο να «την βρίσκω» με ηλικιωμένους κυρίους και κυρίες!!! Εξηγώ ότι αυτή η ενασχόληση «ενώνει» όλες τις διαφορετικότητες. Μικρούς – μεγάλους, έξυπνους – λιγότερο έξυπνους, πλούσιους – φτωχούς, κακούς – καλούς και χίλια δυο άλλα…. Κάπου εκεί βεβαία συνειδητοποιώ ότι λίγοι μου δίνουν ιδιαίτερη σημασία…. Δυστυχώς δεν είχαν την τύχη να γνωρίσουν ανθρώπους κατά πολύ μεγαλύτερούς μας με μυαλά ξυράφια αλλά και με καταπληκτικό αφοπλιστικό χιούμορ!!! Όχι βέβαια ότι δεν έχουμε δει και κάποιους «κολλημένους» που νομίζουν ότι έχουν το αλάθητο του Πάπα και περιφέρουν το «καλάμι» από όμιλο σε όμιλο…., αλλά και πάλι αυτό το συναντάμε και σε πολύ πολύ νεότερους!!!

Β. «Μα τι λες τώρα… bridge και πράσινα άλογα, εδώ δεν έχουμε καιρό ούτε να φάμε… αυτά είναι για αργόσχολους….»
Και εξηγώ με αρκετή δόση ειρωνείας ότι εδώ και πολύ καιρό έδωσα άδεια για πάντα στον personal trainer μου, στην κομμώτρια, την μανικιουρίστα, στον σοφέρ και σε όλο το υπηρετικό προσωπικό που διέθετα, έβγαλα τα παιδιά μου από το ιδιωτικό σχολείο, τους έκοψα τα ιδιαίτερα και το τένις, την ιππασία και τώρα τρέχω από το σπίτι στην δουλειά και μετά στο σπίτι για διάβασμα, μετά  στα αγγλικά και σφήνα η γυμναστική. Εντωμεταξύ ρίχνω και ένα καθάρισμα, σκούπισμα μαγείρεμα σιδέρωμα χώρια το super market…. Και πάλι όμως βρίσκω λίγο χρόνο να πεταχτώ μέχρι τον όμιλο να κάνω το μάθημά μου, να δω τα φιλαράκια μου κάθε ηλικίας και να παίξω έστω και με άγχος για το τι εκκρεμότητες έχω αφήσει πίσω μου που θα τις βρω σίγουρα μπροστά μου. Μόνη μου τα λέω μόνη μου τα ακούω…

Γ. «Ρε παιδί μου με τέτοια κρίση σε παίρνει να χάνεις λεφτά στη λέσχη? (!!!)
Εδώ είναι που μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι!!! Ξαφνικά αισθάνομαι η Βλαχοπούλου στη «Χαρτοπαίκτρα» που έχει σκοτώσει όλα τα ηλεκτρικά είδη του σπιτιού της για να παίξει και δίπλα η Σαπφώ να φωνάζει «Σόδομα και Γόμορρα»!!!
Εδώ τι να πεις…. Ότι δεν παίζουμε σε λέσχες; Ότι μάλλον το Bridge είναι από τις πιο οικονομικές λύσεις για να περάσεις καλά τέσσερις ωρίτσες με έξι ή επτά ευρώ (αν και θα μπορούσε η ΕΟΜ να εισηγηθεί στο να γίνει κάαατι καλύτερο τουλάχιστον στα τριήμερα) όταν σε ένα σουβλατζίδικο για να πας δεν σε φτάνουν 10 ευρώ για μία ώρα γιατί πόσο να κάτσεις πια σε ένα σουβλατζίδικο; Και ότι στην τελική όταν πας καλά μπορείς να κερδίσεις δωρεάν συμμετοχές σε επόμενα τουρνουά και να σου έρθει και τσάμπα το τετράωρο!!!


Και για να καταλήξω, δεν αδικώ τον κόσμο που δεν γνωρίζει. Ίσως κι εγώ τα ίδια να έλεγα λόγω άγνοιας. Κατά την ταπεινή μου γνώμη το γεγονός ότι το bridge παίζεται με τράπουλα θα είναι πάντα τροχοπέδη για την μεγαλύτερη εξάπλωσή του τουλάχιστον στην Ελλάδα. Ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά αν υπήρχαν ειδικά διαμορφωμένες κάρτες γι αυτό το παιχνίδι έτσι ώστε "ψυχολογικούς" κυρίως να αρθεί αυτή η λανθασμένη άποψη ότι το bridge είναι κοινή χαρτοπαιξία.

Δεν θέλω να κουράσω άλλο. Τα συμπεράσματά σας τα βγάλατε. Ελπίζω να ακούστηκα αρκετά υπερβολική για να περάσω το μήνυμα…. Και προτείνω:

Ανοίξτε τις πόρτες των ομίλων δωρεάν μια φορά τον μήνα εν είδει σεμιναρίου για να μπορέσουμε να στείλουμε κόσμο να πάρει μια ιδέα για το άθλημα.

Μόνο σε καλό μπορεί να βγει αυτό. Και όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε. Συμφωνείτε;

Στέλλα

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΟ ΑΡΝΑΚΙ ΤΟΥ BRIDGE!!!


Αρνάκι μου καλό του bridge
Του δάσκαλου αστέρι
Πως πήγες και έφτασες στην μανς
Χωρίς ατού στο χέρι;

Τα ατού δεν ξέρεις να μετράς
Και ονέρ δεν ξεχωρίζεις
Και όταν τους πόντους σου μετράς
Αντίπαλους κοιμίζεις!

Τις πίκες ξέχασες να πεις
Και transfer δεν γνωρίζεις
Πας και μου βγάζεις και το contr
Για να τους τιμωρήσεις;

Θα φας το ξύλο της χρονιάς
Θα μείνεις στήλη άλατος
Και όλοι θα σου φωνάζουνε
Πως είσαι αρνάκι γάλακτος!

Γι αυτό κάτσε και διάβασε
Μην μείνεις πάντα βούρλο
Και έχεις και τον δάσκαλο
Να σε φωνάζει τούβλο!

Κι όταν με χρόνια με καιρούς
Πάρεις κάνα "μαυράκι"
Να μην ξεχνάς πως κάποτε
Ήσουν και εσύ αρνάκι!!!

 

Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΣΩΣΤΟΥ ΑΡΝΑΚΙΟΥ


1.   Ακούμε τον δάσκαλό μας
2.   Κάποιες φορές δεν ακούμε τον δάσκαλο μας
3.   Διαβάζουμε το μάθημα μας, ποτέ το παρακάτω
4.   Κάποιες φορές δεν διαβάζουμε το μάθημά μας και διαβάζουμε το
      παρακάτω
5.   Όταν ο δάσκαλος μας φωνάζει δεν μιλάμε
6.   Μιλάμε μόνο όταν γυρίσει στον πίνακα να γράψει
7.   Τα «φυτά» της τάξης τα μασουλάμε και μετά κάνουμε μπεεεε
8.   Όταν πάρουμε κανένα «μαυράκι» δεν φτιαχνόμαστε…..
9.   Δεν κάνουμε παρέα με όλα τα αρνάκια, επιλέγουμε τα πιο καλά και
      τα υπόλοιπα τα δίνουμε στον Λύκο
10. Δεν «μασάμε» όταν μας την λένε, μασάμε μόνο χορταράκι!!!



Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

Καλώς τα μας


Γεια σας καλά μας "αρνάκια" ή αλλιώς  "πρωτάκια" όπως λέγαμε  στο σχολείο και καλώς ήρθατε στον φαινομενικά δύσκολο αλλά ταυτόχρονα  μαγευτικό κόσμο του ίσως  πιο διαδεδομένου πνευματικού αθλήματος.
Μοιάζει λίγο σαν παραμύθι το δικό μας Blog και ίσως στα μάτια σας να φαίνεται κάπως  αστείο, αλλά εμείς είμαστε μια ομάδα που σκοπό δεν έχει να σας μάθει ούτε  αγορά ούτε άμυνα γιατί αφενός δεν μπορούμε μιας και ακόμα είμαστε κι εμείς αρνάκια και αφετέρου υπάρχουν πολλοί διακεκριμένοι συναθλητές μας που κάνουν εξαιρετική δουλειά σε αυτό το επίπεδο.
Εμείς είμαστε εδώ για να σας υποστηρίξουμε  να μοιραστούμε τις δικές μας εμπειρίες και να προσπαθήσουμε να σας βοηθήσουμε να μην τα παρατήσετε όταν θα αρχίσουν να δυσκολεύουν τα πράγματα, έτσι όπως κόντεψαν να τα παρατήσουν κάποιοι από εμάς.... είτε γιατί τρομοκρατηθήκαμε από την πολυπλοκότητα των κανόνων είτε γιατί απογοητευθήκαμε από περίεργες συμπεριφορές είτε γιατί πιστέψαμε ότι αυτή η ενασχόληση δεν είναι μας...
Δυστυχώς λίγοι έχουν γεννηθεί με ταλέντο στο άθλημα αυτό και δεν αντιμετώπισαν ιδιαίτερες δυσκολίες. Τι γίνεται όμως με αυτούς που θέλουν αλλά λιγάκι ζορίζονται?
Γι αυτό λοιπόν είμαστε εδώ, για να  προσπαθήσουμε και εμείς όσο μπορούμε, να γίνουμε τα "τσοπανόσκυλα" που κρατάνε το κοπάδι ενωμένο, γιατί πραγματικά αξίζει και ο κόπος και ο χρόνος που θα διαθέσετε για να μάθετε τους εν πρώτης δύσκολους και αμέτρητους κανόνες και θα είναι κρίμα όλο αυτό να μην μετατραπεί σε μια ενασχόληση που εκτός από το να "ακονίζει" το μυαλό και να εκπαιδεύει την σκέψη, δημιουργεί  ένα ολοκαίνουργιο κόσμο που το λιγότερο που μπορεί να κάνει είναι να μας βγάζει για κάποιες τουλάχιστον ώρες από τα καθημερινά μας προβλήματα.
Πρωταρχικά με την δική σας θέληση, με σύμμαχους πάντα τους καλούς σας δασκάλους που αυτοί κάνουν όλη τη δουλειά, μα κυρίως με όλους όσους, όσο ψηλά και έχουν φτάσει, δεν ξέχασαν εκείνη την περίοδο που ήταν μαθητές και ίσως με την δική μας μικρή υποστήριξη θα διακωμωδήσουμε, θα ανταλλάξουμε απόψεις, θα ενημερωνόμαστε και κυρίως θα κάνουμε καινούργιους φίλους και συναθλητές που μαζί τους θα μοιραστούμε πολλές συναγωνιστικές στιγμές.
Με φιλικούς  χαιρετισμούς
και καλή Αντάμ-ωση

Στέλλα the brick

ΑΝΤΑΜ-ΩΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΜΟΡ-ΙΑ


ΑΝΤΑΜΩΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΜΟΡΙΑ

       Το 2012 ήρθε και μαζί του ήρθαν τα μαθήματα του δεύτερου κύκλου.
Τελειώνοντας λοιπόν τον πρώτο κύκλο η τρελοπαρέα του Ο.Π.Α.Φ.
αποφάσισε να τεστάρει τις γνώσεις της, αλλά ταυτόχρονα να διασκεδάσει όπως
σε κάθε μάθημα. Η αφορμή δόθηκε από ένα έντυπο που έφερα μια μέρα σε ένα
μάθημα, με θέμα τριήμερο μαθητικό τουρνουά στην Αρκαδία. Το «ψήσιμο» δεν
άργησε να γίνει. Πάμε Τρίπολη; Τρεις μερούλες παρεούλα όλοι μαζί, βόλτες,
χαβαλέ και θα μπριτζ-ιστούμε κιόλας, τι λέτε; Σιγά σιγά οι συμμετοχές μαζεύτηκαν,
τα ζεύγη ορίστηκαν και με τη βοήθεια της Τίνας όλα οργανώθηκαν κατάλληλα και
η φράση δεν άργησε να ακουστεί: «Καλή Αντάμωση στον Μοριά»!!!
      Το αρχοντικό Καλτεζιώτη υπέροχο, οι υπεύθυνοι της διοργάνωσης φιλόξενοι,
οι συμμαθητές από τον Σ.Α.Τ. ευγενικοί και πάντα με το χαμόγελο στα χείλη,
ενώ η διαιτητής μας ότι καλύτερο μπορεί να σου τύχει στο πρώτο σου τριήμερο
τουρνουά ως μαθητής-παίχτης του Μπριτζ. Μετά από κάθε ημερίδα, μαθαίναμε
τόσα πράγματα για το Μπριτζ, από έναν άνθρωπο που φαίνεται γεννημένος για
αυτήν την θέση, αρκεί να μην ακούσεις το επίθετο της πριν την γνωρίσεις από κοντά, γιατί τότε μάλλον την πάτησες…χαχα.
      Τρεις μήνες Μπριτζ είναι αρκετοί για να θυμίζουν τα πάντα αυτό το παιχνίδι.
Τι θα ντυθείς Στέλλα το βράδυ στο πάρτι μασκέ; «Μορ» ή «Ντάμα κούπα» δεν έχω
αποφασίσει ακόμη!!! Εσύ Κώστα; Μάλλον «Ρήγας καρό»! Πως γίνεται αυτό; Θα
ντυθώ παπάς με ράσο καρό!!! Ακόμη και η ταβερνούλα που πήγαμε να φάμε το
Σάββατο μετονομάστηκε από τον Θωμά από «στου ονείρου μου το στέκι» σε
«στου ονείρου μου το στέημαν», ενώ η Αναστασία τραγουδούσε συνέχεια
«ρίξε μια αντάμ καλή και για μας παλιοζωή»!!!
     Αλεξάνδρα, Γιώργο, Δέσποινα-Χριστίνα, Δημήτρη, Δώρα, Ελένη, Θωμά,
Κατερίνα, Κορνηλία, Κώστα, Λένα, Ρούλα, Στέλλα σας ευχαριστώ πολύ όλους
γι’αυτήν την υπέροχη και αξέχαστη εμπειρία ζωής, ενώ οφείλουμε και ένα ευχαριστώ στους συμμαθητές μας από τον Σ.Α.Τ. για την φιλοξενία και ελπίζουμε να μπορέσουμε κάποια στιγμή να ανταποδώσουμε. Διαφορετικά, θα βρεθούμε και πάλι παρέα του χρόνου εκεί, γιατί «Ανταμ-ώνοντας στον Μορ-ιά» ζεις στιγμές μοναδικές.
     Τρεις μέρες λοιπόν, γεμάτες κέφι, χορό, τραγούδι και Μπριτζ. Δεν ξέρω αν θα
σας τύχει και εσάς, αλλά εάν δεν το δοκιμάσετε δεν θα το μάθετε ποτέ. Ραντεβού
λοιπόν στη Καλαμάτα (23-25/03/12) με διοργανωτές τον Ο.Π.Α.Φ. και τον Ο.Α.Μ.Κ.
                     Μπριτζ-ιστείτε λοιπόν... είναι μεταδοτικό!!!!
Μήτσου Αναστάσιος
Ο.Π.Α.Φ.
 

ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ «ΜΠΡΙΤΖ-ΙΣΤΙΚΗΣ» ΖΩΗΣ

      
ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ «ΜΠΡΙΤΖ-ΙΣΤΙΚΗΣ» ΖΩΗΣ

        Μέσα Οκτώβρη περνούσα το κατώφλι του ομίλου μου με περιέργεια και
αγωνία, τι είναι τελικά αυτό το Μπριτζ και γιατί, ενώ παίζεται με μια κανονική
τράπουλα, δεν το έχουμε παίξει ποτέ σε κάποια συνάντηση φίλων. Πήρα μαζί την
γυναίκα μου και ανεβήκαμε τη σκάλα προς την αίθουσα, ενώ υπέροχα γατάκια
μπερδευόντουσαν στα πόδια μας ζητώντας χάδια. Αρκετοί περίμεναν ήδη στην
αίθουσα, με την ίδια έκφραση στα πρόσωπα σαν την δική μας, ενώ ο δάσκαλος μας
καλωσόρισε και μας συστήθηκε, διώχνοντας από πάνω μας το άγχος της πρώτης
γνωριμίας. Και έτσι ξεκίνησαν όλα!!!
        Στην αρχή, οι νέοι ορισμοί, μας φαινόντουσαν τελείως άγνωστοι και δεν
υπήρχε καμία διάθεση να τα μάθουμε όλα αυτά απέξω. Η συνέχεια όμως ήταν
τελείως διαφορετική. Ξαφνικά, πολλές καθημερινές εκφράσεις άρχισαν να
αλλάζουν έννοια. Διάβαζα στην εφημερίδα «Άνοιξε δυνατά σήμερα το Χ.Α.
(Χρηματιστήριο Αθηνών)» και έλεγα, «χμμμ…κατάλαβα: 15-17 πόντους
και ομαλή κατανομή». Στην επόμενη σελίδα, αθλητικό άρθρο με φωτογραφία
πράσινη φανέλα με σήμα το τριφύλλι, κατάλαβα αμέσως συμπαίκτη τι θες
να πεις: Stayman, 8+ πόντους και ένα τουλάχιστον 4φυλλο μαζέρ. Ακριβώς
δίπλα, άρθρο κόκκινης ομάδας και με μεγάλα γράμματα: «Πάμε για νταμπλ.
Θέλουμε πάλι και τις 2 κούπες». Συμπαίκτη ακούς; Έχω 4φυλλη κούπα σίγουρα,
μπορεί και 4φυλλη πίκα, περιμένω την απάντηση σου.
       Χαμένος στον μπριτζιστικό μου κόσμο, άκουγα στο βάθος μια γνώριμη φωνή να με φωνάζει...«Τάσο..Τάσο..ξέρεις που είναι το μπαστούνι μου;». Τρελάθηκα…
άρχισα να ουρλιάζω…«Ρε γιαγιά στο έχω πει χιλιάδες φορές...Πίκα λέγεται, Π Ι Κ Α,
όχι μπαστούνι στο μπριτζ, και σταμάτα να τον μπερδεύεις, γιατί δεν ξέρεις
τι έχει και θα μας χαλάσεις το συμβόλαιο!!! Θα χάσουμε την ΜΑΝΣ με σένα
μεσημεριάτικα. Εάν θες να κάνεις παρεμβολή μέτρα πόντους και λεβέ και μίλα,
αλλιώς πες πάσο και άσε μας να παίξουμε οι δύο μας!!!». Κοκάλωσε η γιαγιά μου,
τσιμουδιά…«Μίλα ρε γιαγιά… δεν είσαι μορ εσύ, αντάμ κάνεις….εσείς και ο
παππούς παίζεται άμυνα… πότε θα τα μάθεις επιτέλους!!!».
        Δάσκαλε, στους φέρνω τον Γενάρη για τα ταχύρυθμα μαθήματα που ξεκινάς,
γιατί θέλω στο μαθητικό τουρνουά τον Ιούνιο να τους δω πρώτους.
        Τελικά 2 μήνες Μπριτζ είναι αρκετοί για να αλλάξει η καθημερινότητά σου και - απ’ ό,τι καταλαβαίνετε - και των γύρω σου. Μαθαίνεις ένα πνευματικό παιχνίδι-άθλημα, γνωρίζεις νέους φίλους, κάνεις νέες παρέες και πάνω από όλα πραγματοποιείς ευχάριστα διαλείμματα στην καθημερινότητα σου.
        Μπριτζιστείτε λοιπόν…είναι μεταδοτικό!!!!

Μήτσου Αναστάσιος
Ο.Π.Α.Φ.