ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ «ΜΠΡΙΤΖ-ΙΣΤΙΚΗΣ» ΖΩΗΣ

      

ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ «ΜΠΡΙΤΖ-ΙΣΤΙΚΗΣ» ΖΩΗΣ

        Μέσα Οκτώβρη περνούσα το κατώφλι του ομίλου μου με περιέργεια και

αγωνία, τι είναι τελικά αυτό το Μπριτζ και γιατί, ενώ παίζεται με μια κανονική

τράπουλα, δεν το έχουμε παίξει ποτέ σε κάποια συνάντηση φίλων. Πήρα μαζί την

γυναίκα μου και ανεβήκαμε τη σκάλα προς την αίθουσα, ενώ υπέροχα γατάκια

μπερδευόντουσαν στα πόδια μας ζητώντας χάδια. Αρκετοί περίμεναν ήδη στην

αίθουσα, με την ίδια έκφραση στα πρόσωπα σαν την δική μας, ενώ ο δάσκαλος μας

καλωσόρισε και μας συστήθηκε, διώχνοντας από πάνω μας το άγχος της πρώτης

γνωριμίας. Και έτσι ξεκίνησαν όλα!!!

        Στην αρχή, οι νέοι ορισμοί, μας φαινόντουσαν τελείως άγνωστοι και δεν

υπήρχε καμία διάθεση να τα μάθουμε όλα αυτά απέξω. Η συνέχεια όμως ήταν

τελείως διαφορετική. Ξαφνικά, πολλές καθημερινές εκφράσεις άρχισαν να

αλλάζουν έννοια. Διάβαζα στην εφημερίδα «Άνοιξε δυνατά σήμερα το Χ.Α.

(Χρηματιστήριο Αθηνών)» και έλεγα, «χμμμ…κατάλαβα: 15-17 πόντους

και ομαλή κατανομή». Στην επόμενη σελίδα, αθλητικό άρθρο με φωτογραφία

πράσινη φανέλα με σήμα το τριφύλλι, κατάλαβα αμέσως συμπαίκτη τι θες

να πεις: Stayman, 8+ πόντους και ένα τουλάχιστον 4φυλλο μαζέρ. Ακριβώς

δίπλα, άρθρο κόκκινης ομάδας και με μεγάλα γράμματα: «Πάμε για νταμπλ.

Θέλουμε πάλι και τις 2 κούπες». Συμπαίκτη ακούς; Έχω 4φυλλη κούπα σίγουρα,
μπορεί και 4φυλλη πίκα, περιμένω την απάντηση σου.

       Χαμένος στον μπριτζιστικό μου κόσμο, άκουγα στο βάθος μια γνώριμη φωνή να με φωνάζει...«Τάσο..Τάσο..ξέρεις που είναι το μπαστούνι μου;». Τρελάθηκα…

άρχισα να ουρλιάζω…«Ρε γιαγιά στο έχω πει χιλιάδες φορές...Πίκα λέγεται, Π Ι Κ Α,

όχι μπαστούνι στο μπριτζ, και σταμάτα να τον μπερδεύεις, γιατί δεν ξέρεις

τι έχει και θα μας χαλάσεις το συμβόλαιο!!! Θα χάσουμε την ΜΑΝΣ με σένα

μεσημεριάτικα. Εάν θες να κάνεις παρεμβολή μέτρα πόντους και λεβέ και μίλα,

αλλιώς πες πάσο και άσε μας να παίξουμε οι δύο μας!!!». Κοκάλωσε η γιαγιά μου,

τσιμουδιά…«Μίλα ρε γιαγιά… δεν είσαι μορ εσύ, αντάμ κάνεις….εσείς και ο

παππούς παίζεται άμυνα… πότε θα τα μάθεις επιτέλους!!!».

        Δάσκαλε, στους φέρνω τον Γενάρη για τα ταχύρυθμα μαθήματα που ξεκινάς,

γιατί θέλω στο μαθητικό τουρνουά τον Ιούνιο να τους δω πρώτους.

        Τελικά 2 μήνες Μπριτζ είναι αρκετοί για να αλλάξει η καθημερινότητά σου και - απ’ ό,τι καταλαβαίνετε - και των γύρω σου. Μαθαίνεις ένα πνευματικό παιχνίδι-άθλημα, γνωρίζεις νέους φίλους, κάνεις νέες παρέες και πάνω από όλα πραγματοποιείς ευχάριστα διαλείμματα στην καθημερινότητα σου.

        Μπριτζιστείτε λοιπόν…είναι μεταδοτικό!!!!

Μήτσου Αναστάσιος

Ο.Π.Α.Φ.